Στοιχεία Έργου
Τοποθεσία: Κολωνάκι
Εμβαδόν: 77.8 τ.μ
Τύπος: Ανακαίνιση
Αρχιτεκτονική Μελέτη – Υπεύθυνη Μελέτης: Πολυξένη Γκανούρη
Περιγραφή
Αυτό το έργο αφορά την ανακαίνιση ενός διαμερίσματος ρετιρέ, επιφάνειας 72 τ.μ., στον 6ο όροφο μιας τυπικής αθηναϊκής πολυκατοικίας που βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Στόχος ήταν η μετατροπή της αρχικής διαρρύθμισης του ενός υπνοδωματίου σε ένα ευέλικτο διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων—ιδανικό για ένα άτομο, ένα ζευγάρι ή μια μικρή οικογένεια.
Το διαμέρισμα, κατασκευασμένο στα τέλη της δεκαετίας του 1950, δεν ανταποκρινόταν πλέον στις ανάγκες της σύγχρονης κατοίκησης. Η προηγούμενη κάτοψη κατακερμάτιζε το εσωτερικό και περιόριζε τις λειτουργικές του δυνατότητες. Η συνειδητή απόφαση του ιδιοκτήτη να μετακομίσει σε έναν μικρότερο χώρο αποτέλεσε την αφετηρία του σχεδιασμού, ο οποίος βασίστηκε στην έννοια της λιτότητας—το να ζεις με λιγότερα, σε λιγότερο χώρο.
Αντί η περιορισμένη επιφάνεια να θεωρηθεί περιοριστικός παράγοντας, αντιμετωπίστηκε ως δημιουργική πρόκληση. Το αποτέλεσμα είναι ένα μοντέλο κατοίκησης που εστιάζει στα απαραίτητα—λιτό σε μορφή αλλά πλούσιο σε εμπειρία. Το διαμέρισμα επανασχεδιάστηκε ώστε να περιλαμβάνει μόνο τα ουσιώδη, χωρίς να θυσιάζεται η άνεση ή η ποιότητα διαβίωσης.
Κεντρική πρόκληση του σχεδιασμού αποτέλεσε η επίτευξη ισορροπίας ανάμεσα σε ελαφρότητα, ευρυχωρία και ευελιξία. Ο αρχικός χώρος στερούνταν φυσικού φωτισμού και δυνατότητας προσαρμογής, με αποτέλεσμα ένα άκαμπτο και υπερδομημένο εσωτερικό. Η επιθυμία του ιδιοκτήτη για έναν απλό, ανοιχτό χώρο οδήγησε σε μια ριζική αναδιοργάνωση της κάτοψης προς μια πιο ρευστή και αποδοτική διάταξη.
Ο διπλός προσανατολισμός του διαμερίσματος—με όψεις τόσο στην πρόσοψη όσο και στο πίσω μέρος—επέτρεψε μια ξεκάθαρη χωρική οργάνωση. Η δημόσια ζώνη (σαλόνι, κουζίνα, τραπεζαρία και μπάνιο επισκεπτών) τοποθετείται στο μπροστινό τμήμα και σχεδιάζεται ως ενιαίος ανοιχτός χώρος, ενισχύοντας τη ροή του φωτός και την ευελιξία. Η ιδιωτική ζώνη (δύο υπνοδωμάτια και δεύτερο μπάνιο) βρίσκεται στο ήσυχο πίσω μέρος του διαμερίσματος.
Η μετάβαση ανάμεσα στις δύο ζώνες δηλώνεται διακριτικά μέσω της χαμηλωμένης οροφής στην τραπεζαρία, δημιουργώντας ένα σημείο μετάβασης και ηρεμίας μέσα στον ανοιχτό χώρο.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του έργου είναι η ευρύχωρη, εμπρόσθια βεράντα. Από την πρώτη στιγμή ήταν εμφανές ότι ο εξωτερικός αυτός χώρος θα μπορούσε να ενισχύσει ουσιαστικά τη συνολική εμπειρία κατοίκησης. Ο σχεδιασμός την αντιμετωπίζει ως αναπόσπαστο κομμάτι του εσωτερικού χώρου, πλήρως ενσωματωμένο στην καθημερινή ζωή.
Το άνοιγμα προς το μπαλκόνι διευρύνθηκε ώστε να καταλαμβάνει όλη την πρόσοψη, τοποθετώντας μεγάλες συρόμενες υαλοστάσεις που επιτρέπουν την είσοδο άπλετου φυσικού φωτός και δημιουργούν μια ισχυρή οπτική και χωρική σύνδεση με τον εξωτερικό χώρο. Το αποτέλεσμα είναι ένας ρευστός, ενιαίος χώρος που θολώνει τα όρια ανάμεσα στο μέσα και το έξω.
Η βεράντα προσφέρει ανεμπόδιστη, πανοραμική θέα προς την Αθήνα, με το βλέμμα να φτάνει μέχρι τον λόφο της Ακρόπολης. Η υλική συνέχεια—μέσω του γυαλισμένου σκυροδέματος που χρησιμοποιείται τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό—ενισχύει αυτή τη σύνδεση, προσφέροντας μια ομοιογενή οπτική και απτική εμπειρία.
Μια νέα βιοκλιματική μεταλλική πέργκολα επεκτείνει τη χρήση της βεράντας καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, προσφέροντας σκίαση και προστασία από τις καιρικές συνθήκες.
Τελικά, αυτή η ανακαίνιση μεταμορφώνει ένα μικρό αστικό διαμέρισμα σε έναν ευέλικτο, φωτεινό και λειτουργικό χώρο κατοίκησης, όπου η απλότητα και η λειτουργικότητα συνυπάρχουν με αρμονία.
